مهدویت ، آخرالزمان

یکی از حکمت های غیبت، خروج مومنان از صلب کفار است

ابراهیم کرخی میگوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم آیا امیرالمومنین علیه السلام در راه دین خداوند قدرتمند و استوار نبود؟ فرمود: بله! گفتم: پس چگونه دیگران بر او مسلط شده و از چه روی علی با آنها مبارزه ننمود و چه مانعی از این کار داشت؟ فرمود: آیه ای از قرآن مانعش شد؛ گفتم کدام آیه؟ فرمود: اگر مؤمنان و کفار از هم جدا می شدند، قطعاً کافران را عذاب دردناکی می کردیم!فتح/۲۵. همانا از برای خداوند متعال، مؤمنینی وجود دارد که به صورت امانت در صُلب عده ای از کافرین قرار دارند و علی ع قصد نداشت پیش از خروج این امانت ها، پدرانشان را بکشد؛ اما زمانی که این ودیعه ها خارج شدند، با گروه هایی مقابله نموده و جنگید؛ قائم عجل الله فرجه نیز همین گونه است که هرگز ظهور نخواهد کرد مگر آنکه امانت های الهی بیرون آیند؛ آنگاه با هر که بخواهد مقابله کرده و آنان را به قتل می رساند. شبیه به این مطلب در زمان نوح (ع) نیز واقع شده است و زمانی که آن حضرت با علم الهی خویش متوجه شدند که دیگر هیچ مؤمنی در نسل کافران باقی نمانده، آنها را نفرین کردند.

تفسیر البرهان، ج۵، ص۹۰
@Ajayebezohoor